2009 ကုန္လြန္လို ့ 2010 ခ်င္းနင္း၀င္ေရာက္လာပါၿပီ။
ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးေသာသူမ်ားကို ႏွစ္သစ္အတြက္ ဆုေတာင္းေပးရင္း ။
ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေသာ – ၿမန္မာၿပည္ရွိ ရဟန္းရွင္လူ ၿပည္သူၿပည္သားမ်ား အတြက္ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ေရးခဲ့ေသာ ကဗ်ာေလးကို ၿပန္လည္ေဖာ္ၿပရင္း –
အႏွစ္သာရႏွင့္ၿပည့္၀ေသာ ႏွစ္သစ္ 2010 ကို ၾကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္။
တို႔တုိင္းျပည္
ထေလာ့ျမန္မာ၊ အိုျမန္မာတို႔
တို႔ရြာ တို႔ေျမ၊ တို႔ရြာေျမဝယ္
ေစတီ စပါး၊ မ်ားလည္း မ်ား၏ ။
မ်ားပါေလလဲ၊ တမြဲမြဲႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ယာစကာမ်ဳိး၊ တညွဳိးညွိဳးႏွင့္
ပုထိုးျမင့္ေမာင္း၊ ေက်ာင္းႀကိဳ ေက်ာင္းၾကား
လွည့္လည္သြားလ်က္
မစားေလရ၊ ဝမ္းမဝ၍
ဆြမ္းမွ် မတင္ႏိုင္ ရွိမည္တည္း ။ ။ထေလာ့ ျမန္မာ၊ အိုျမန္မာတို႔
တို႔ရြာ တို႔ေျမ၊ တို႔ရြာေျမဝယ္
ေရခ်ဳိေသာက္ရန္၊ ျမစ္ေခ်ာင္းကန္ႏွင့္
သီးႏွံခ်ဳိပ်ား၊ မ်ားလည္း မ်ား၏ ။
မ်ားပါေလလဲ၊ တမြဲမြဲႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ျမင္သာျမင္ရ၊ မစားရ၍
ေတာကၿပိတၱာ ျဖစ္မည္တည္း ။ ။ထေလာ့ ျမန္မာ၊ ျမန္မာထေလာ့
အားမေပ်ာ့ႏွင့္၊ မေလွ်ာ့လံု႔လ
သူက စ၍၊ ငါက အားလံုး
လက္ရံုးျမားေျမာင္၊ ဉာဏ္ျမားေျမာင္ႏွင့္
စြမ္းေဆာင္ၾကေလ၊ ေဆာင္ၾကေလေလာ့
ဤေျမ ဤရြာ၊ ဘယ္သူ႔ ရြာလဲ
ဤယာစပါး၊ ဘယ္သူ႔ စပါးလဲ
ထားေလာ့တာဝန္၊ ပြန္ေလာ့ လုပ္ငန္း
ဉာဏ္ေရွ႕ပန္း၍
တစိတ္တဝမ္း ညီေစသတည္း ။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
ၿမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးမရခင္ ၁၃ ႏွစ္ေလာက္က ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ေရးသားခဲ့တာပါ။ အခုဆိုရင္ သက္တမ္း ႏွစ္ ၇ဝ ေက်ာ္သြားပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္လည္း ဒီကဗ်ာေတြက ဘယ္အခ်ိန္ဖတ္ဖတ္ မရိုးႏိုင္ပါဘူး။
ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ကိုယ့္လူမ်ဳိးအတြက္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကေန အားလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ တိုက္တြန္းထားတဲ့ ဒီကဗ်ာဟာ ကိုလိုနီေခတ္ကို ရည္ရြယ္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီကေန႔ေခတ္နဲ႔လည္း လုိက္ဖက္ေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကိုယ့္တိုင္းျပည္အတြက္ ဘယ္လို ေတြးေတာသင့္တယ္၊ ဘာေတြ လုပ္သင့္တယ္ဆိုတာ ဆင္ျခင္မိေစပါတယ္။
ႏွစ္သစ္မွာ
စဥ္းစားပါ။
အရင္ အရင္ ႏွစ္ေတြကထက္ ပိုၿပီး စဥ္းစားပါ။
အလုပ္လုပ္ပါ။
လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္ေသာ အရာေတြကို လုပ္ၿဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ။